အရင္းမစိုက္ လစ္ရင္ႏိႈက္
စီမံခန့္ခြဲမႈသင္တန္းတစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာျဖစ္သူက ေစ်းကြက္ႏႇင့္အေရာင္း စီမံခန့္ခြဲမႈဘာသာကို သင္ၾကားေန ခိုက္ ႐ုတ္တရက္ ေမးခြန္းတစ္ခုထုတ္လိုက္သည္။
''ထုတ္ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုကို ေစ်းအသက္သာဆံုး ေရာင္းႏိုင္သူဟာ ဘယ္သူျဖစ္မလဲ၊ မူရင္းကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္သူလား၊ ဒီပစၥည္းကို ျဖန္႔ျဖဴးသူလား၊ လကၠားေရာင္းတဲ့သူလား၊ လက္လီေရာင္းသူလား၊ ဒါမႇမဟုတ္ ၀န္ထမ္းမ်ားမ်ားမခန္႔ဘဲ လူနည္းနည္းနဲ႔ တုိက္႐ိုက္၀န္ေဆာင္မႈေပးႏုိင္တဲ့ အြန္လိုင္းအေရာင္းသမားလား''
ဆရာ့ေမးခြန္းကို ေျဖမည့္သူမရိႇဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနခိုက္ စာသင္သားအခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေဆြးေႏြး အေျဖေပးလိုက္ပုံေပၚေသာ စကားတစ္ခြန္းက စာသင္ခန္းေနာက္ဘက္မႇ ႐ုတ္တရက္ထြက္လာသည္။ ''အဲဒါေတြ တစ္ခုမႇမဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ထက္ေစ်းသက္သာေအာင္ ေရာင္းတဲ့လူရိႇတယ္။ အဲဒါဂိုေဒါင္ေစာင့္ေလ'' တဲ့။
ဥပေဒသ။ ။ စည္းကမ္းထိန္းခ်ဳပ္မႈ ပ်က္ယြင္းေနေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ ေစ်းကြက္တြင္ စီးပြားေရးသီအိုရီမ်ားထဲတြင္မရိႇေသာ လက္ေတြ႕အေျဖမ်ား ရိႇေနတတ္သည္။ ယင္းတို႔ကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္သေရြ႕ မည္မွ်ေခတ္မီေကာင္းမြန္ေသာ သီအိုရီမူ၀ါဒမ်ားကို ခ်မႇတ္သည္ျဖစ္ေစ ထိေရာက္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
အၿပံဳးႏွင့္စီမံ အၿပံဳးႏွင့္ နာခံႏိုင္ၾကပါေစ။
ရီေနႏိုင္
