စူပါ၀ူးမင္း အန္တီကရန္
ဆရာမက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကို မိဘေတြဆီက မိသားစုပံုျပင္တစ္ပုဒ္စီ နားေထာင္လာၿပီး အတန္းထဲမႇာ ျပန္ေျပာရမယ္၊ ပံုျပင္တုိင္းမႇာလည္း သင္ခန္းစာ တစ္ခုစီပါေစရမယ္လို႔ မႇာလိုက္ပါသတဲ့။ ေနာက္ေန႔က် ဂြၽန္စေျပာတဲ့ပံုျပင္က သူ႕ေဖေဖက လယ္သမားျဖစ္ၿပီး ၾကက္ေတြေမြးထားပါသတဲ့။ တစ္ေန႔မႇာ ၾကက္ဥေတြ ေတာ္ေတာ္ရလို႔ သြားေရာင္းဖို႔ရာ ျခင္းတစ္ခုထဲထည့္ၿပီး ကုန္တင္ကားေရႇ႕ခန္းမႇာထားၿပီး ေစ်းကို ေမာင္းရာလမ္းမႇာ လမ္းၾကမ္းေတာ့ ကားေဆာင့္တာနဲ႔ ျခင္းေအာက္ ျပဳတ္က်ၿပီး ၾကက္ဥေတြ ကြဲကုန္သတဲ့။ သင္ခန္းစာကေတာ့ ရသမွ်ၾကက္ဥအားလံုးကို ျခင္းတစ္ခုထဲ ထည့္မယူသင့္ဘူးတဲ့။ ဆရာမက ေကာင္းတယ္လို႔ မႇတ္ခ်က္ေပးၿပီး ေမရီေျပာအလႇည့္မႇာေတာ့ သူ႕ေဖေဖကလည္း လယ္သမားပဲတဲ့။ သူတို႔ မိသားစုက ၾကက္ဥအလံုး ၂၀ ကေန ၾကက္ကေလးေတြ ေပါက္လာဖို႔ တြက္ခ်က္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေပါက္ေတာ့ ၾကက္ဥ ၂၀ ကေန ၾကက္ကေလး ဆယ္ေကာင္သာ ေပါက္သတဲ့။ သင္ခန္းစာကေတာ့ ၾကက္ဥက ၾကက္ကေလးေတြမေပါက္ခင္ ႀကိဳမေရတြက္သင့္ဘူးတဲ့။ ဒါလည္း ေကာင္းတဲ့ပံုျပင္ပဲလို႔ ဆရာမကဆိုၿပီး ဘန္နီကေလးရဲ႕အလႇည့္က်ေတာ့ ဘန္နီက ''ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ေဖေဖ ေျပာတဲ့ပံုျပင္ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေဒၚ အန္တီကရန္ အေၾကာင္းပါ'' လို႔ အစခ်ီသတဲ့။ အန္တီကရန္ဟာ ေလတပ္စစ္သမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ရန္သူ႕နယ္ေျမထဲမႇာ သူ႕ေလယာဥ္ပစ္ခ်ခံရလို႔ ေလထီးနဲ႔ ခုန္ဆင္းရသတဲ့။ သူ႕မႇာက ၀ီစကီတစ္ပုလင္း၊ စက္ေသနတ္တစ္လက္နဲ႔ ဓားရႇည္တစ္လက္ပဲပါၿပီး ရန္သူအေယာက္တစ္ရာေလာက္ ၾကားထဲေရာက္သြားတယ္လို႔ ဘန္နီကေျပာသတဲ့။ ဆရာမက စိတ္၀င္စားသြားၿပီး ''ေအး၊ ဆက္ပါဦး'' လို႔ ေျပာလိုက္သတဲ့။ ဘန္နီက ပံုျပင္ကို ဆက္ရာမႇာ အန္တီကရန္ဟာ ၀ီစကီတစ္ပုလင္းလံုးေသာက္လို႔ ရဲေဆးတင္လိုက္ၿပီး စက္ေသနတ္နဲ႔ က်ည္ဆန္ေတြကုန္တဲ့အထိ ပစ္လိုက္တာ ရန္သူ ၇၀ ေသသြားသတဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ရန္သူ ၂၀ ကို ဓားရႇည္နဲ႔ ခုတ္သတ္လိုက္တာ ဓားေတာင္က်ိဳးသြားတယ္တဲ့။ က်န္ဆယ္ေယာက္ကိုေတာ့ အန္တီကရန္က လည္ပင္းညႇစ္သတ္ပစ္လိုက္တာ ရန္သူေတြ အကုန္ေသကုန္ေရာဆိုၿပီး ပံုျပင္ကိုအဆံုးသတ္လိုက္သတဲ့။ ဆရာမက ''အင္း၊ အဲဒီပုံျပင္ရဲ႕ သင္ခန္းစာက ဘာလဲ'' ဆိုေတာ့ ဘန္နီေလးက… ''အင္း..၊ ေဖေဖက သင္ခန္းစာေပးတာက မင္းတို႔တစ္ေတြ အန္တီကရန္ မူးေနရင္ ဘယ္သူမႇ အနားမကပ္ၾကနဲ႔'' တဲ့။
ဥပေဒသ ။ ။ လုပ္ရပ္ရဲ႕ ရလဒ္ကိုပဲၾကည့္ၿပီး လူေတာ္လူေကာင္းပဲလို႔ထင္ရင္ အမႇားႀကီးမႇားတတ္ပါတယ္။
အၿပံဳးႏႇင့္စီမံ အၿပံဳးႏႇင့္နာခံႏုိင္ၾကပါေစ။
ရီေနႏိုင္
