Decentralization ဗဟုိမႇ ခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းမဟုတ္ေသာစနစ္

လုပ္ငန္းစီမံခန္႔ခြဲမႈအေတြးအေခၚကာလတြင္ ၂၀ ရာစု ပထမႏႇစ္၀က္အတြင္းက GM ကားကုမၸဏီက ဆန္းသစ္တီထြင္ခဲ့ၿပီး ယခုအထိ အႀကီးမားဆံုး အက်ဳိးသက္ေရာက္ေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈက်င့္စဥ္မႇာ Decentralization(ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ) ကို ပယ္ဖ်က္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ GM ၏ အမႈေဆာင္၊ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈ အေတြးအေခၚပညာရႇင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ Peter Drucker ႏႇင့္ Alfred P.Sloan တို႔က Organization Structure ဖြဲ႕စည္းပံုကို သံုးသပ္၍ အက်ဳိးအမ်ားဆံုးရႇိႏိုင္ေသာ ပံုစံမ်ား၊ သေဘာထားအျမင္မ်ားကို စာအုပ္ထုတ္ခဲ့သည္။ GM Corporation ႀကီးမႇာ ကားထုတ္လုပ္ေသာ လုပ္ငန္း ၂၅ ခုႏႇင့္ ကားပစၥည္းထုတ္လုပ္ေသာ လုပ္ငန္းအခ်ဳိ႕ပါ ပါ၀င္ၿပီး ျဖစ္သလိုဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၿပိဳက်ရန္ နီးစပ္သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

GM သည္ ဘ႑ာေရးကို ဗဟုိကခ်ဳပ္ကိုင္သည့္စနစ္ကို အဓိကထား၍ ကာလရႇည္ၾကာစြာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္သည္။ လစဥ္ဘတ္ဂ်က္မ်ား ေရးဆြဲထိန္းခ်ဳပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကားေစ်းကြက္ကို ခြဲခဲ့သည္။ GM သည္ ၀ယ္သူအမ်ဳိးအစားငါးမ်ဳိးကို ဦးတည္ထုတ္လုပ္ေသာ ကားေစ်းကြက္ငါးခုကို ခြဲရန္စီစဥ္လုိက္သည္။ ေနာက္တြင္  Brand တစ္ခုစီႏႇင့္ ကားပစၥည္းထုတ္လုပ္သည့္ လုပ္ငန္းသံုးခုကို သီးျခားလုပ္ငန္း Division အျဖစ္ခြဲၿပီး မိမိလုပ္ငန္းမ်ားကို ထိုက္သင့္ေသာ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ ဗ်ဴဟာအလုိအရ ဖြဲ႕စည္းမႈပါ ေျပာင္းသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

After Multifunctionalism

ယင္းအခ်ိန္ေလာက္တြင္ပင္ Dupont ကုမၸဏီႀကီးကလည္း Division မ်ားခြဲ၍ ဗဟိုကခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုပါ ဖ်က္ခဲ့သည္။ ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည့္ေၾကာင္း မတူၾကပါ။ ႀကီးထြားလြန္းၿပီး ႐ႈပ္ေထြးမႈအခက္အခဲေၾကာင့္ သီးျခား လုပ္ငန္းခြဲမ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။

Division မ်ားခြဲ၍ လုပ္ငန္းခြဲအလိုက္လုပ္သည့္ Division Structure မတိုင္မီက ထိပ္မႇစ၍ Function တစ္မ်ဳိးစီအလိုက္ အဆင့္ဆင့္အထက္မႇ ေအာက္သို႔ တာ၀န္ယူထိန္းခ်ဳပ္သည့္ Multifunctional Hierarchical ပံုစံျဖစ္ခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားအလိုက္ အထူးျပဳသည့္စနစ္ကို ‘Line ’ Management ဟုလည္း ညႊန္းဆိုသည္။

Divisionalization ႏႇင့္ Decentralization သည္ တာ၀န္ႏႇင့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျခင္းကို ေအာက္ဆံုးတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာျဖစ္စဥ္ အကုန္သိသူမ်ားထံသို႔ တြန္းပို႔သကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ မန္ေနဂ်ာမ်ားက မိမိတို႔လုပ္ငန္းကို ကိုယ္တိုင္တာ၀န္ယူရ၍ စိတ္တက္ႂကြၾကၿပီး ယခင္ကကဲ့သို႔ အထက္ေအာက္ အျပန္အလႇန္လုပ္ကိုင္ရေသာအခ်ိန္မ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားကာ ဗ်ဴဟာခ်ျခင္းႏႇင့္ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းကို ခြဲျခားသြားသည္။ ေကာ္ပိုေရးရႇင္း၏ အမႈေဆာင္အရာရႇိႀကီးမ်ားမႇာ လုပ္ငန္းလုပ္ျခင္းတြင္ တိုက္႐ုိက္မပါ၀င္ေတာ့ သည့္အျပင္ ယင္းလုပ္ငန္းကို ပီပီျပင္ျပင္လည္း မသိသျဖင့္ ၀င္ပါရန္အဆင္မေျပေပ။ အမႈေဆာင္ႀကီးမ်ားက ေပၚလစီကိုသာ Divisional Executive မ်ား မပါဘဲ ခ်မႇတ္ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။

ဗဟုိခ်ဳပ္ကိုင္မႈလိုအပ္သည့္ လုပ္ငန္းအခ်ဳိ႕

ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္ အခ်ဳိ႕ကုမၸဏီမ်ားသည္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို သံုးေနဆဲျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဂ်ပန္စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ စက္႐ုံ၀န္ထမ္းမ်ားအား စြမ္းေဆာင္မႈအခြင့္အလမ္းမ်ားကို ေပးထားေသာ္လည္း ေကာ္ပိုေရးရႇင္းအေနႏႇင့္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈရႇိဆဲ ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္လုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင့္ စုေပါင္းဆံုးျဖတ္ေသာအစဥ္အလာရႇိေနသျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကဲ့သို႔ အထက္ေအာက္ကြာဟမႈ မရႇိလႇပါ။ အထူးသျဖင့္ ေရနံႏႇင့္သတၲဳတူးေဖာ္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ နည္းပညာမႇာ ဗဟိုကထိန္းခ်ဳပ္၍ အဆံုးအျဖတ္ကိုလည္း ဗဟုိက ျပဳလုပ္ရသည္။

ဖြဲ႕စည္းပံုႏႇင့္ပတ္သက္၍ Team Building ႏႇင့္ Decentralization ဘက္သို႔ အားေကာင္းလာသည္မႇန္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕မႇာ အာဏာသံုးမႈအဆင့္ဆင့္ပံုစံကို သံုးေနဆဲျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အဆင့္နည္းသည့္ပံုစံကို ပညာရႇင္ Drucker က တုိက္တြန္းသည္။ အဆင့္မ်ားျခင္းမႇာ သတင္းပို႔ေဆာင္မႈလမ္းတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးမႈရႇိႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႕အေနျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို အေကာင္းဆံုးဖြဲ႕စည္းမႈပံုစံတစ္မ်ဳိးတည္း မျဖစ္ႏိုင္၊ အေျခအေနလိုအပ္ခ်က္ကိုၾကည့္၍ အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္ရမည္ဟု ဆိုသည္။

ယခုေခတ္ IT ျဖစ္ထြန္းမႈအသစ္မ်ားေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ေနရာတည္းလုပ္ရန္မလိုဘဲ ေနရာခြဲမ်ားက ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ၊ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မလိုအပ္ေတာ့ေသာ အေျခအေနမ်ား ပိုရႇိလာသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ခြင့္မ်ား ရရႇိသျဖင့္ အလုပ္လုပ္သူမ်ား ပို၍တက္ႂကြကာ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ကိုင္လာသည့္ေကာင္းက်ဳိးကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။

ေဒါက္တာ ေဒၚရီရီျမင့္ (ပါေမာကၡ – ၿငိမ္း – ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသိုလ္)