ေရႇ႕တန္းဟာ ေနာက္တန္းနဲ႔ အတူတူပါပဲ

ကြၽန္မပထမဆံုးအလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာကေတာ့ British Leyland's Swindon စက္ပစၥည္းတပ္ဆင္ေရး ကုမၸဏီမႇာျဖစ္ၿပီး အဲဒီကတည္းက နားလည္ရတာက ေရႇ႕တန္းကလူေတြနဲ႔ ေနာက္တန္းကလူေတြ အေရးပါတာ အတူတူပါပဲဆုိတာကိုပါ။ ေရႇ႕တန္းကလူေတြ နားလည္ထားတဲ့ စိန္ေခၚမႈ၊ တိက်မႈ၊ ထိေရာက္မႈ၊ ညိႇႏိႈင္းရမႈ၊ ကတိေပးထားတဲ့အတိုင္း သတ္မႇတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မႇာ ထုတ္ရမယ့္ပစၥည္းေတြကို ထုတ္ေပးမႈ စတာေတြဟာ အေရးပါဆံုးလို႔ ဆုိလို႔မရသလို ကြၽန္မရဲ႕ ၀န္ထမ္းသက္နဲ႔ ကုမၸဏီေတြမႇာ လုပ္ခဲ့တဲ့အေတြ႕အႀကံဳေတြအရ ေရႇ႕တန္းနဲ႔ ေနာက္တန္း အတူတူပဲဆိုတာပါ။

၀န္ထမ္း ၂၇,၀၀၀ ေက်ာ္ရႇိၿပီး အလုပ္သမားသမဂၢ ၃၂ ခုပါတဲ့ Swindon ကားတပ္ဆင္ေရးစက္႐ံုမႇာ ၀န္ထမ္းေရးရာ ဆက္ဆံေရးအရာရႇိငယ္အေနနဲ႔ အလုပ္စလုပ္တဲ့ ကြၽန္မဟာ တကယ္ေတာ့ ရာထူးအငယ္ဆံုး ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ေျပာရရင္ေတာ့ ကြၽန္မထက္ ရာထူးငယ္တာဆုိလို႔ အဲဒီဌာနမႇာရႇိတဲ့ ေၾကာင္ပဲရႇိတာ။

လုပ္ရတဲ့အလုပ္ေတြက မနက္ဆို ဌာနအသီးသီးက ပို႔လာတဲ့အမႇာစာေတြ၊ ညႇိႏိႈင္းရမယ့္ အမႇာလႊာေတြကို အစည္းအေ၀းခန္းေတြဆီ အေရာက္ပို႔ေပးရတယ္။ ေန႔လယ္ဘက္ေရာက္ရင္ ၀န္ထမ္းအားလံုးရဲ႕ အခ်ိန္မႇတ္တမ္း ဇယားကတ္ျပားေတြ ႐ိုက္ေပးရတယ္။ အဲဒီကတ္ေတြ ႐ိုက္ရတဲ့ေျခာက္လေလာက္မႇာ နားလည္လာတာက ၀န္ထမ္းအခ်ဳိ႕ဟာ ဖ်ားနာခြင့္ကို အခြင့္အေရးအျဖစ္ အသံုးခ်ၿပီး ခြင့္ပ်က္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမႇာဆုိရင္ အဲဒီဌာနစိတ္က ေခါင္းေဆာင္မန္ေနဂ်ာေတြက သိသိႀကီးနဲ႔ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေနၾကတယ္။ နားလည္လာရတာက ေရႇ႕တန္းကလူေတြရဲ႕ သမာဓိနဲ႔ဂုဏ္သိကၡာဟာ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အေရးပါတယ္ဆိုတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းမႇာ ေရႇ႕တန္းက ၀န္ထမ္းျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္တန္းက ၀န္ထမ္းျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးအေရးပါတာ အတူတူပဲဆိုတာပါပဲ။

တကယ္လုိ႔ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးက ''အဖြဲဲ႕အစည္းတစ္ခုရဲ႕လားရာဟာ ထိပ္ဆံုးက  တာ၀န္ယူတဲ့သူရဲ႕ တာ၀န္ပါ'' လုိ႔ ေျပာရင္ ကြၽန္မ အၿမဲစဥ္းစားမိတာက ''တကယ္တမ္းအေရးပါဆံုး ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ေရႇ႕တန္းရဲ႕အေရးပါမႈကို နားလည္တဲ့ ရာထူးအႀကီးဆံုးတာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္'' လုိ႔ ျဖည့္စြက္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ ျဖစ္ပ်က္ၾကမႇာေလ။

The Industrial Society မႇာ လုပ္တုန္းက နားလည္လုိက္တာက ေရႇ႕တန္းဟာ ေနာက္တန္းလုိ အေရးပါၿပီး ေနာက္တန္းဟာလည္း ေရႇ႕တန္းလို အေရးပါတယ္ ဆုိတာပါပဲ။ အဲဒီလိုနားလည္သိရႇိလိုက္တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကိုေတာ့ ဘယ္သူမႇယံုၾကမႇာမဟုတ္ပါဘူး။ လန္ဒန္ကိုျပန္လာရတဲ့ေန႔မႇာ တုိက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ ညဘက္စီးရမယ့္ ရထားအခ်ိန္လြဲသြားတယ္။ အဲဒီမႇာ ကုန္စီးရထားတြဲအလာကို တစ္နာရီေလာက္ၾကာ ေစာင့္ေနမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မႇာ ျပဇာတ္ေလးတစ္ခု ၾကည့္ေနရသလို သတိထားမိတာကေတာ့ ၿဗိတိန္ရထားနဲ႔ ေတာ္၀င္စာတုိက္တို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေလးကိုပါပဲ။

ဘူတာတစ္ခုေရာက္တုိင္း ၿဗိတိန္ရထားက ရပ္တယ္။ ရထားဘူတာ႐ံု ပလက္ေဖာင္းေပၚကေန ေတာ္၀င္စာတုိက္က ၿဗိတိန္ရထားေပၚက ပစ္ခ်လိုက္တဲ့ စာအိတ္ထုပ္ႀကီးေတြကို သူတို႔ကားေပၚ ထပ္ပစ္တင္ၾကတယ္။ ေတာ္၀င္စာတုိက္က သက္ဆုိင္တဲ့ကားနဲ႔ဆုိင္တဲ့ စာအိတ္ထုပ္ႀကီးေတြကို ေရြးၿပီးတင္ရတယ္။ ကြၽန္မအရင္ဆုံးစိတ္၀င္စားတာကေတာ့ ထိပ္ဆံုးက ဘုတ္ဒါ႐ိုက္တာေတြမပါဘဲ ေအာက္ေျခမႇာရႇိတဲ့၊ အလုပ္နဲ႔ တုိက္႐ိုက္ထိေတြ႕သူေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ပံုစံနဲ႔ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ကို ေလ့လာသင္ယူခ်င္တာပါ။

အဲဒီပလက္ေဖာင္းေပၚက အျဖစ္အပ်က္ကို ထပ္ေလ့လာေနမိပါတယ္။ စာအိတ္ထုပ္ေတြမႇာပါတဲ့ လိပ္စာေတြေပၚ မူတည္ၿပီး အရပ္ေဒသကို ခြဲေ၀ေနၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္က အထုပ္ေပၚပါတဲ့ လိပ္စာကို ေအာ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သက္ဆုိင္တဲ့ကားေတြေပၚ တင္ေပးေနတယ္။ အဲဒီမႇာ လိပ္စာတစ္ခုနဲ႔ အထုပ္ကို မသက္ဆုိင္တဲ့ကားေပၚ ပစ္တင္လုိက္တာကို ကြၽန္မ သတိထားမိလုိက္ေတာ့ ''မိတ္ေဆြတို႔ အဲဒီလိပ္စာဟာ ကြၽန္မသိတဲ့ေနရာနဲ႔ လြဲေနေတာ့ မႇားေနၿပီနဲ႔တူတယ္'' လို႔ လႇမ္းေျပာမိလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီမႇာ အဲဒီလူႏႇစ္ေယာက္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားၿပီး ကြၽန္မကို စူးစိုက္ၾကည့္လုိက္ၿပီး ''ဒီမယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အလုပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆုိတာ ဆရာလုပ္လုိက္တာလား'' လုိ႔ ျပန္ေမးၾကတယ္။ ကြၽန္မကလည္း ခ်က္ခ်င္း ''မဟုတ္ပါဘူးရႇင္။ လိပ္စာမႇားေတာ့ ဒီေန႔ ဥပမာ – ေမြးေန႔က်တဲ့သူအတြက္ ပို႔လုိက္တဲ့ကတ္ မေရာက္တာမ်ဳိး၊ အေရးပါတဲ့စာပါသြားရင္ နစ္နာမႇာစိုးလို႔ အႀကံျပဳတာပါ။ ရႇင္တို႔ တာ၀န္ယူရတဲ့အလုပ္က တိက်မႈ၊ ထိေရာက္မႈ အဲဒါေတြကို သ႐ုပ္ေဖာ္ေနတာေလ'' လို႔ ေျပာလုိက္မိပါတယ္။ အဲဒီအခုိက္အတန္႔မႇာေတာ့ သူတို႔ႏႇစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို သနားစရာသတၲ၀ါလုိ ၾကည့္ေနမိပါတယ္။

အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကေနတစ္ဆင့္ ကြၽန္မ သင္ယူလုိက္တာက အဖြဲ႕အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေရႇ႕တန္းက လူေတြအားလံုးဟာ ကိုယ့္တာ၀န္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သာမန္ကာလွ်ံကာလုပ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ တိတိက်က် သိသင့္တယ္။ ဂ႐ုတစိုက္ရႇိသင့္တယ္။ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး လုပ္သင့္တယ္။ အဲဒါဟာ အေရးပါတဲ့ အျပန္အလႇန္ဆက္ဆံမႈ (Communication) နဲ႔ အႀကံျပဳမႈ (Consultation) တို႔ရဲ႕ ရလဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းမႇာ ဘယ္သူမဆို ဘာမႇ ညႊန္ၾကားသင္ျပစရာ မလုိဘဲ လုပ္ကိုင္ေနဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီလိုလက္ေတြ႕ျပႆနာႀကံဳရၿပီဆိုရင္ ေနာက္တန္း႐ုံးခန္းမႇာထိုင္ၿပီး သက္မဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြ ၾကည့္႐ႈၿပီး ေစာင့္ေနတာထက္ ေရႇ႕တန္းကကိုယ့္လူေတြနဲ႔ ရေအာင္ဆုံေတြ႕ၿပီး အဲဒီလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေျဖရႇင္းခ်က္နဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ခံယူခ်က္တစ္ထပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ အဆင့္လုိက္ ညႇိႏိႈင္းျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ထားမႇသာ မေန႔က အဆံုးအ႐ႈံးကို ေနာင္တရေနမယ့္အစား မနက္ျဖန္မႇာ ႀကံဳရမယ့္အခြင့္အေရးေတြအတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ေရႇ႕တန္းနဲ႔ ေနာက္တန္းအတူတူပါပဲ။ ေရႇ႕တန္းေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ အဲဒီေခါင္းေဆာင္မႈကို အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အေထာက္အပံ့ဟာ ေခါင္းေဆာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မန္ေနဂ်ာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလိုအပ္ဆံုး အေရးႀကီးဆံုးကိစၥပါလုိ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္ပါတယ္။

မႇတ္သားဖို႔ရာ . . .

၁။ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေရးႀကီးဆံုးတာ၀န္တစ္ခုကေတာ့ ေရႇ႕တန္းကေန ဦးေဆာင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရႇ႕တန္းမႇာ တာ၀န္ယူတဲ့သူေတြသာ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိေပမယ့္ ဘယ္သူမႇ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္  ေမးျမန္းျခင္းမရႇိၾကပါဘူး။

၂။ ေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့အရာမႇန္သမွ် သိထားသင့္ပါတယ္။

၃။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မန္ေနဂ်ာတို႔အေနနဲ႔ ခံယူခ်က္ စိတ္ဓာတ္ (Attitudes) ဟာ အလြန္ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ မိမိရဲ႕၀န္ထမ္းေတြကို နားလည္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔အတူ ခံစရာရႇိရင္ အတူတူခံ၊ စံစရာရႇိရင္ အတူတူစံဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

Leader2

Business in the Community (BITC) ဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္ အေရးပါတဲ့က႑တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လူမႈအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္း CSR ကုိ တုိးျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းဟာ ေ၀လမင္းသားခ်ားစ္ (Charles) ရဲ႕ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြထဲက တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ဥကၠ႒တာ၀န္ ယူထားပါတယ္။

BITC ဟာ အဂၤလန္ကုမၸဏီေပါင္း ရႇစ္ေထာင္ေက်ာ္နဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး လူမႈအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းရဲ႕ အဓိကဦးတည္ခ်က္ကလည္း ႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအေနနဲ႔ လူမႈပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ အလုပ္ခြင္အလုပ္သမားေတြအေပၚ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ တုိးျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ BITC ကေန လုပ္ငန္းအမ်ိဳးအစားအလုိက္ နည္းလမ္းနဲ႔ အႀကံဉာဏ္ေတြေပးတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈေတြလည္း ေပးေနပါတယ္။

BITC ကုိ ၁၉၈၂ ခုႏႇစ္မႇာ စတင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး လက္ရႇိ CEO ကေတာ့ Stephen Howard ျဖစ္ပါတယ္။ Stephen ဟာ ၂၀၀၅ ခုႏႇစ္မႇာ ဒီလုပ္ငန္းထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာတာျဖစ္ၿပီး CEO တာ၀န္ကို ၂၀၀၈ ခုႏႇစ္ကေန စတင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

BITC ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကုိ အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြက စီမံဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ရတာျဖစ္ျပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရႇင္ေတြက အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းမႇာ ပါ၀င္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ Natioanl Grid Plc ရဲ႕ Chief Executive ျဖစ္တဲ့ Steven Holliday ၊ Dairy Crest Group ရဲ႕ Chief Executive ျဖစ္တဲ့ Mark Allen ၊ Wates Group ရဲ႕ Chairman ၊ Paul Drechsler ၊ Chief Executive ရဲ႕ Chief Executive ျဖစ္တဲ့ Richard Howson နဲ႔ Kingfisher plc ရဲ႕ Chief Executive ျဖစ္တဲ့ Ian Cheshire တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

The Responsible Business Awards

BITC ဟာ ၁၉၉၇ ခုႏႇစ္၊ ဒီဇင္ဘာလမႇစၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ Awards ေတြ ခ်ီးျမႇင့္မယ့္အေၾကာင္း စတင္မိတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ BITC ရဲ႕ သတ္မႇတ္ထားတဲ့ စံႏႈန္းနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္နုိင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြကုိ ဒီဂုဏ္ျပဳဆုေတြ ႏႇစ္စဥ္ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္သြားဖုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာသာထြန္းဦး