စီမံခန္႔ခြဲမႈေလာက ဟာသသင္ခန္းစာမ်ား
ဒီေန႔ ကမၻာႀကီးက စီမံခန္႔ခြဲမႈကို အေလးေပး စိတ္၀င္စားေနၾကပါတယ္။ စီမံခန္႔ခြဲမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပညာရပ္သစ္ေတြ ဘာသာရပ္အသစ္ေတြကို သင္ၾကားမႈေတြ ေပၚထြန္းလာသလို သင္ယူသူေတြလည္း အေတာ္မ်ားလာပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန မာစတာဒီဂရီအတြက္ ျပည္ပပညာေတာ္သင္ ေလွ်ာက္ၾကသူေတြထဲမႇာ စီမံခန္႔ခြဲမႈပညာသင္သူက အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမႇာပဲ ျမန္မာႏုိင္ငံမႇာကလည္း အေသးစား၊ အလတ္စား၊ အႀကီးစားျပည္တြင္းလုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးလာမႈနဲ႔အတူ ျပည္ပက ရင္းႏီႇးျမႇဳပ္ႏံႇသူလုပ္ငန္းႀကီးမ်ား လာေရာက္အေျခခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္ျဖစ္ေတာ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈပညာ သင္ခန္းစာမ်ားဟာ ႏိုင္ငံတြင္းမႇာ လူတိုင္းအတြက္ လိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္အျဖစ္ တည္ရိႇလာပါတယ္။ ဒီလိုစီမံခန္႔ခြဲမႈပညာကို နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေလ့လာေနၾကသူမ်ားအတြက္ ေလ့လာမႇတ္သားရင္း စိတ္အပန္းေျပႏုိင္စရာျဖစ္မယ့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈေလာကရဲ႕ ဟာသပံုျပင္သင္ခန္းစာအခ်ိဳ႕ကို စုစည္းတင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။
၁။ ခရီးသည္ ဗလႀကီး
ဘတ္စ္ကားဒ႐ိုင္ဘာတစ္ေယာက္ဟာ ကားဂိတ္က ထြက္လာၿပီးေနာက္ မႇတ္တိုင္တစ္ခုၿပီးတစ္ခုမႇာ တက္လာတဲ့ သူဆီက ေငြေကာက္ၿပီး ဆင္းမယ့္မႇတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့လည္း လူခ်ေပးရင္း ဘာျပႆနာမႇမရိႇဘဲ ဆက္လက္ေမာင္းႏႇင္လာပါတယ္။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ခရီးသည္ ဗလႀကီးတစ္ေယာက္ တက္လာတယ္။ အရပ္က ေျခာက္ေပေက်ာ္ ခုနစ္ေပနီးနီး၊ လက္ေမာင္းသားႀကီးႀကီး ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ခရီးသည္က ေလသံမာမာနဲ႔ ''ဗလႀကီးဂြၽန္က ကားခမေပးဘူးကြ'' လို႔ ေအာ္ေျပာၿပီး ထုိင္ခံုမႇာ ၀င္ထုိင္လိုက္ပါတယ္။
ကားဒ႐ုိင္ဘာက အေတာ္မခံခ်င္ျဖစ္ေပမဲ့ အရပ္ငါးေပေက်ာ္ ပိန္ပိန္ေသးေသး သူ႕အတြက္ မယႇဥ္သာတာမို႔ ေအာင့္အည္းၿပီး ဘာမႇမေျပာဘဲ ေနရရႇာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒီခရီးသည္ဗလႀကီးဟာ ေန႔တုိင္း တက္ေနက်မႇတ္တိုင္က တက္လာၿပီး ''ဗလႀကီးဂြၽန္က ကားခမေပးဘူး'' လို႔ ေအာ္ေအာ္ေျပာၿပီး ကားကို စီးစီးေနတာ အေတာ္ၾကာသြားၿပီး ဒ႐ိုင္ဘာခမ်ာလည္း မခံခ်ိမခံသာနဲ႔ အေတာ္ေလးသည္းခံေနရရႇာၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သတဲ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ သည္းမခံႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ ကိုယ္ကာယဗလ သင္တန္းကိုတက္၊ အေလးေတြ ဘာေတြမတဲ့အျပင္ ကြန္ဖူးတို႔၊ ကရာေတးတို႔ပါ သြားသင္လိုက္ေသးသတဲ့။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ သင္ယူေလ့က်င့္ၿပီးတဲ့အခါ ဗလလည္းေတာင့္လာ၊ ကိုယ္ခံပညာလည္း ကြၽမ္းလာၿပီး သူမ်ားအႏိုင္က်င့္မႇာ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ေအာင္ အသင့္ျဖစ္လာတဲ့ တစ္ေန႔မႇ ကားျပန္ေမာင္းပါသတဲ့။ အဲဒီအခါမႇာ ထံုးစံအတုိင္းပဲ ဆံုေနက်မႇတ္တုိင္မႇာ ခရီးသည္ ဗလႀကီး တက္လာျပန္ေရာ။ ခရီးသည္က ''ဗလႀကီးဂြၽန္က ကားခမေပးဘူး''လို႔ ေလသံက်ယ္က်ယ္ေျပာၿပီး ခုံမႇာ ၀င္ထုိင္လိုက္ျပန္တယ္။ ဒ႐ိုင္ဘာလည္း ေနာက္လႇည့္ၿပီး ''ေနစမ္းပါဦး၊ ဘာေၾကာင့္မေပးရမႇာလဲ''လို႔ ေလသံမာမာနဲ႔ ျပန္ေမးလိုက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ခရီးသည္ဗလႀကီးက ႐ုတ္တရက္ အံ့ၾသသြားတဲ့မ်က္ႏႇာနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာက ''ဟုတ္၊ ဗလႀကီးဂြၽန္က လသံုးကား ပတ္စ္လုပ္ထားတယ္ေလ'' တဲ့။
ဥပေဒသ ။ ။ ျပႆနာတစ္ခုကို ပင္ပန္းတႀကီး မေျဖရႇင္းခင္မႇာ ဒါဟာ တကယ့္ျပႆနာဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ဆန္းစစ္ပါေလ။
၂။ လက္သည္းရႇည္္ စက္ျပင္ဆရာ
ေနသာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔မႇာ ဂူတစ္ဂူေရႇ႕မႇာ ျခေသၤ့က ေနေရာင္ေအာက္ လဲေလ်ာင္းေနတုန္း ေျမေခြးေရာက္လာၿပီး ဘယ္ႏႇနာရီထိုးၿပီလဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္နာရီပ်က္ေနလို႔ပါလို႔ ေျပာပါတယ္။ ျခေသၤ့က နာရီပ်က္တာ သူျပင္ေပးပါ့မယ္ေျပာေပမဲ့ ေျမေခြးက မယံုပါဘူး။ ''နာရီစက္ေတြက အတိမ္းအေစာင္းမခံေအာင္ ေသးေသးႏုပ္ႏုပ္ေတြပါဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားလက္သည္းရႇည္ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ရင္ ပ်က္ကုန္မႇာေပါ့ မျဖစ္ပါဘူး'' လို႔ ေျပာပါတယ္။ ျခေသၤ့က သူျပင္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ တာ၀န္ယူၿပီး ဂူထဲကို ေျပး၀င္သြားၿပီး ခဏအၾကာမႇာ နာရီျပင္ၿပီးေတာ့ ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေျမေခြးက သေဘာက်သြားသလို ျခေသၤ့ကလည္း သူ႕ဘာသာ ေက်နပ္အားရစြာ ေနေရာင္ထဲ လဲေလ်ာင္းၿပီး က်န္ရစ္တယ္။
မၾကာခင္ ျခေသၤ့ဆီ ၀ံပုေလြေရာက္လာၿပီး ''ဒီည ခင္ဗ်ားဆီ ကြၽန္ေတာ္တီဗီလာၾကည့္လို႔ရမလား၊ ကြၽန္ေတာ့္တီဗီပ်က္သြားလို႔ဗ်ာ'' လို႔ ေျပာပါတယ္။ ျခေသၤ့က ပ်က္တဲ့တီဗီကို သူျပင္ေပးႏုိင္ပါတယ္လို႔ ေျပာေပမဲ့ ၀ံပုေလြက မယံုပါဘူး။ ''လက္သည္းရႇည္နဲ႔ ျခေသၤ့က တီဗီျပင္ႏုိင္တယ္လို႔ ဘယ္သူမႇ ယံုမႇာမဟုတ္ဘူး'' လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျခေသၤ့က ျပင္ႏုိင္ေၾကာင္း အာမခံၿပီး တီဗီကို ျပန္ယူေစၿပီးေတာ့ ဂူထဲ၀င္သြားၿပီး မၾကာခင္ တီဗီျပင္ၿပီးသားနဲ႔ ျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ၀ံပုေလြကလည္း အံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ ေက်နပ္ၿပီး ျပန္သြားတယ္။
မၾကာမီ ဂူအတြင္းျမင္ကြင္းမႇာေတာ့ ဂူေထာင့္တစ္ေနရာမႇာ ငယ္သေလာက္ ထက္ျမက္ပံုရတဲ့ ယုန္ကေလး ေျခာက္ေကာင္ဟာ ရႈပ္ေထြးတဲ့ စက္အစိတ္အပိုင္းေတြကို ကိရိယာတန္ဆာပလာအစံုနဲ႔ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ျပဳျပင္ရင္း အလုပ္မ်ားေနၾကတာကို တျခားေထာင့္ တစ္ေနရာကေန ထိုင္ၾကည့္ရင္း ေက်နပ္ေနတဲ့ ျခေသၤ့မင္းကို ျမင္ၾကရမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဥပေဒသ ။ ။ တကယ္လို႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုက မန္ေနဂ်ာနာမည္ႀကီးရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို သိခ်င္ရင္ သူ႕လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြ ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ၾကသလဲဆိုတာကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ရီေနႏိုင္
