ေျခသံုးေခ်ာင္းၾကက္ သြက္မႇသြက္
တစ္ေန႔တြင္ အေရာင္းတာ၀န္ခံတစ္ဦး သည္ ခရီးထြက္ရင္း ေက်းလက္ေတာလမ္းတစ္ေနရာတြင္ ကားကို တစ္နာရီမိုင္သံုးဆယ္ႏႈန္းျဖင့္ ေမာင္းႏႇင္လာစဥ္ ေျခသံုးေခ်ာင္းရိႇေသာ ၾကက္တစ္ေကာင္က သူ႕ကားေဘးမႇ ျဖတ္ေျပးသြားသည္ကို ျမင္ရသည္။ သူက ကားကို တစ္နာရီမိုင္ငါးဆယ္ႏႈန္း အရိႇန္ျမႇင့္ေမာင္းလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ေျခသံုးေခ်ာင္းႏႇင့္ ၾကက္က ကားေဘးတြင္ အရိႇန္မပ်က္ လိုက္ပါလာသည္။ တစ္မိုင္ေလာက္ ကားေဘးမႇာ ကားႏႇင့္အၿပိဳင္ အေျပးလိုက္လာခဲ့ၿပီးမႇ လယ္ကြင္းတစ္ခုအနီးတြင္ လမ္းၾကားထဲသို႔ ျဖတ္၀င္ကာ လယ္တဲအိမ္အိုတစ္ခု၏ ေနာက္ဘက္စပါးက်ီဆီသုိ႔ ေျပးထြက္သြားသည္။ အေရာင္း၀န္ထမ္းလည္း အခ်ိန္ရသည့္အေလ်ာက္ လယ္တဲသို႔ လမ္းအတိုင္းေမာင္း၀င္ကာ အိမ္ရႇင္လယ္သမားကို ၀င္ေတြ႕ၿပီး သူျမင္ခဲ့ရသည့္ ျမင္ကြင္းကို ျပန္ေျပာျပသည္။
လယ္သမားက ေျခသံုးေခ်ာင္းၾကက္အေၾကာင္း ျပန္ရႇင္းျပရာမႇာ သူကိုယ္တုိင္က မ်ဳိး႐ိုးဗီဇပညာရႇင္ျဖစ္ၿပီး အခုၾကက္မ်ဳိးကို သူကိုယ္တုိင္ တီထြင္မ်ဳိးစပ္ကာ ေမြးျမဴထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းသို႔တီထြင္ရျခင္းအေၾကာင္းမႇာ ဇနီး၊ သားႏႇင့္ သူကိုယ္တုိင္၊ မိသားစု၀င္သံုးေယာက္စလံုးက ၾကက္ေျခေထာက္ကို အလြန္ႀကိဳက္ၾကေၾကာင္း၊ သို႔ျဖစ္သျဖင့္ ေျခသံုးေခ်ာင္းၾကက္ကို မ်ဳိးစပ္ေမြးျမဴထားရာ သူတို႔မိသားစုစားရန္ ၾကက္တစ္ေကာင္သာ သတ္ရန္လိုေၾကာင္း လယ္သမားက ရႇင္းျပသည္။
အေရာင္းသမားက အလြန္သေဘာက်သြားၿပီး ''ဒီစကားကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ၾကားဖူးသမွ်ေတြထဲမႇာ ထူးျခားေကာင္းမြန္ဆံုးပါပဲဗ်ာ၊ ဒါထက္ အဲဒီၾကက္ကိုစားရတာ အရသာဘယ္လိုရိႇလဲဗ်'' ဟု ေမးျမန္းလိုက္သည္။ ထုိအခါ လယ္သမားအေျဖေပးလိုက္ပံုက ''အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိဘူးဗ်၊ စေမြးကတည္းက အခုအထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေကာင္မႇ မိေအာင္ မဖမ္းႏုိင္ေသးဘူးေလ'' ဟူ၏။
ဥပေဒသ။ ။ ျပႆနာအေျဖရႇာရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ တီထြင္ဆန္းသစ္ရာတြင္ျဖစ္ေစ မိမိက အားသာခ်က္အျဖစ္ ေဖာ္ထုတ္ဖန္တီးထားခ်က္ကပင္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးအျဖစ္ အားနည္းခ်က္ ျပန္ျဖစ္ေစတတ္သည္။
အၿပံဳးႏွင့္စီမံ အၿပံဳးႏွင့္ နာခံႏိုင္ၾကပါေစ။
ရီေနႏိုင္
