လႊတ္ခနဲ

႐ုရႇား၊ ဂ်ာမန္၊ အဂၤလိပ္နဲ႔ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး ေလးေယာက္တို႔ဟာ အတူေလွ်ာက္သြားရင္း ေရႇးေခတ္ပုလင္းေဟာင္းတစ္လံုးကို ေတြ႕သတဲ့။ ဖြင့္ၾကည့္ၾကတဲ့အခါ ပုလင္းေစာင့္ ဂ်င္းနီထြက္လာၿပီး ဒီလိုထြက္ခြင့္ရလို႔ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အတြက္ ဆုတစ္ခုေပးလိုက္သတဲ့။ အဲဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေလးေယာက္အတြက္ ေရကူးကန္ေလးခု ဖန္ဆင္းထားတယ္။ အဲဒီထဲကို ခုန္မခ်ခင္မႇာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာတစ္ခုကိုေအာ္ၿပီး ဆုေတာင္းလိုက္။ အဲဒါဆို ေရေတြအားလံုးက ေအာ္ဆုေတာင္းလိုက္တဲ့အတုိင္း ေျပာင္းသြားမယ္လို႔ ဂ်င္းနီက ေျပာသြားသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးက ေရကန္ထဲခုန္မခ်ခင္ ''၀ိုင္'' လို႔ ေအာ္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္တာ ေရကူးကန္ထဲကေရေတြက ၀ုိင္အရက္ေတြ ျဖစ္သြားလို႔ ၀ိုင္ထဲမႇာကူးရင္းေသာက္ရင္း ေပ်ာ္ေနသတဲ့။ ႐ုရႇားကလည္း ခုန္မခ်ခင္ ''ေဗာ္လဂါ'' လို႔ ေအာ္လိုက္တာ ေရကန္ထဲကေရေတြက ''ေဗာ္လဂါအရက္'' ေတြျဖစ္သြားလို႔ ေဗာ္လဂါကန္ထဲမႇာ ကူးရင္း ေသာက္ရင္း ေပ်ာ္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုပဲ ဂ်ာမန္္ကလည္း ''ဘီယာ'' လို႔ ေအာ္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္ၿပီး ဘီယာကန္ထဲမႇာ ေပ်ာ္မဆံုးေမာ္မဆံုးေပါ့။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ကေတာ့ အားပါးတရခုန္ခ်ဖို႔ ေျပးခ်ိန္မႇာပဲ ငႇက္ေပ်ာခြံကို နင္းမိၿပီး ေခ်ာ္လဲလို႔ ေရကန္ထဲျပဳတ္က်ခ်ိန္မႇာ သူ႕ပါးစပ္က ႐ုတ္တရက္ ထြက္သြားတာကေတာ့ ''ခ်ီး'' ပါတဲ့ . . .။

ဥပေဒသ ။ ။ အေရးတႀကီး အဆံုးအျဖတ္ေပးရမယ့္ စကားဆိုရင္ မေျပာခင္ ႏႇစ္ႀကိမ္ေလာက္ စဥ္းစားၿပီးမႇ အသံထြက္ပါေစတဲ့။

ရီေနႏိုင္