ႏႈိင္းယႇဥ္တန္ဖိုးကိုပံုေသမမႇတ္ေစလို
စစ္တုရင္ကစားနည္းမႇာ နယ္ (Pawn)၊ ျမင္း (Knight)၊ ဘုန္းႀကီး (Bishop)၊ ရထား (Rook)၊ ဘုရင္မ (Queen)၊ ဘုရင္(King) ဆိုၿပီး ကစားေကာင္ ေျခာက္မ်ဳိးရႇိပါတယ္။
စစ္တုရင္ပြဲရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ဟာ ဘုရင္ရဲ႕အသက္ေပၚမႇာ တည္ပါတယ္။ ဘုရင္ေသရင္ ႐ႈံးၿပီ။ ဒီေတာ့ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕တန္ဖိုးဟာ တုမရ ႏိႈင္းမရ ဧရာမ။
က်န္တဲ့ ကစားေကာင္ ငါးမ်ဳိးမႇာ အင္အားအနည္းဆံုးနယ္ကို အေျခခံၿပီး တန္ဖိုးသတ္မႇတ္ေပးပါတယ္။ နယ္ တစ္မႇတ္၊ ျမင္းနဲ႔ ဘုန္းႀကီး သုံးမႇတ္၊ ရထား ငါးမႇတ္ နဲ႔ ဘုရင္မ ကိုးမႇတ္ အသီးသီးျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒါဟာ ႏႈိင္းယႇဥ္တန္ဖိုးျဖစ္ပါတယ္။ ႏိႈင္းယႇဥ္တန္ဖိုးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ခါမႇာ ၀ိ၀ါဒ ကြဲစရာေလးေတြ ရႇိတတ္စၿမဲပါ။
ကေလးေတြကို စစ္တုရင္သင္ၾကားေပးတဲ့အခါမႇာ ဒီႏိႈင္းယႇဥ္တန္ဖိုးကို ထည့္သြင္းေျပာၾကား မႇတ္သားေစပါတယ္။ ဒီႏိႈင္းယႇဥ္တန္ဖိုးကို စိတ္မႇာစြဲထားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ၿပိဳင္ပြဲမႇာ ငါးပါးေမႇာက္ခဲ့တာ ေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
သက္တမ္းအလိုက္ လူငယ္စစ္တုရင္ၿပိဳင္ပြဲ တစ္ခုက ရႇစ္ႏႇစ္ေအာက္ၿပိဳင္ပြဲမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလး တစ္ေယာက္က သူေလ့လာထားတဲ့ အဖြင့္ပိုင္းေထာင္ေျခာက္တစ္ခုကစားဖို႔ အခြင့္ရခဲ့တယ္။ အျဖဴသမားေပါ့။ အျဖဴကအုပ္ကြက္မိေနတဲ့ျမင္းနဲ႔ အနက္ရဲ႕ဗဟုိနယ္ကို စားၿပီး သူ႕ဘုရင္မကိုေကြၽးထားခဲ့တယ္။ ႏႈိင္းယႇဥ္တန္ ဖိုးတြက္ရင္ အနက္ကနယ္တစ္႐ုပ္အတြက္ တစ္မႇတ္႐ံႈးၿပီး ဘုရင္မစားေတာ့ ကိုးမႇတ္ရတာျဖစ္လို႔ ရႇစ္မႇတ္ေတာင္ ျမတ္တယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ေကာက္စားလိုက္တာမၾကာပါဘူး ဘုရင္ႀကီးေသပါေရာ။
ပြဲအၿပီးမႇာ အနက္သမားရဲ႕ဆရာက ပြဲကို ျပန္ေရႊ႕ၿပီး စစ္ေဆးေဆြးေႏြးေမးျမန္းပါတယ္။
''မင္းကြာ၊ စဥ္းစားပါဦးေတာ့လား။ ဘာျဖစ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းေကာက္စားလိုက္ရတာလဲ။''
''နယ္ကတစ္မႇတ္ေလ။ ဘုရင္မႀကီးက ကိုးမႇတ္ေတာင္။ သားအမ်ားႀကီးျမတ္တဲ့ဟာကို။''
''မင္းကိုမစားမေနရေကြၽးတာမႇ မဟုတ္တာ။ စဥ္းစားပါဦးလား။ ဘာျဖစ္လို႔ ပြၿပီဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္း စားရတာလဲ။''
႐ႈံးခဲ့တဲ့ကေလးအတြက္ တစ္သက္တာသင္ခန္းစာ ရသြားခဲ့ပါတယ္။
ႏႈိင္းယႇဥ္တန္ဖိုးဟာ အညႊန္းကိန္းဂဏန္းျဖစ္ၿပီး ပစ္ပယ္လို႔မရေပမယ့္ အခ်ိန္အခါနဲ႔ အေျခအေနကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။
ႏႈိင္းယႇဥ္တန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင့္မားေနပါေစ၊ အသံုးခ်ဖို႔ အေျခအေနမေပးရင္ အခါအခြင့္မရရင္ အသံုးမ၀င္ပါဘူး။
