အ႐ႈံးကို စီမံခန္႔ခြဲျခင္း
တစ္ေဒၚလာ ၉၉ ျပားဆိုင္ေတြ အ႐ံႈးေပၚေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခ်ဳိ႕ ခ်ရ တယ္။
ဒီအ႐ႈံးေၾကာင့္ ရႇက္ၿပီးထြက္ေျပးရမႇာလား၊ အ႐ႈံးကို တည့္တည့္ရင္ဆိုင္ရမႇာလား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တယုတယ ႏႇစ္သိမ့္ရမႇာလား၊ ဒါမႇမဟုတ္ အက်ဳိးရႇိေအာင္ သံုးရမႇာလား၊ ဒီအ႐ႈံးကရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို အရင္းအႏႇီးလုပ္ၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္မလား။
ကြၽန္မဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ သတိထားမိၿပီ ထင္ပါတယ္။ ကြၽန္မဟာ အတိတ္ကိုပဲျပန္ၾကည့္ေနတဲ့ လူမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခုခုျဖစ္လာမလားလို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ စီးပြားေရးေလာကထဲေရာက္လာတာ။ ေဒၚလာသန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားတဲ့ လုပ္ငန္းဆံုး႐ႈံးၿပီးတာေတာင္မႇ ကြၽန္မဟာ အေကာင္းျမင္နဲ႔ၾကည့္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မႇာ အခန္းက႑ေတြ အမ်ားႀကီးရႇိႏိုင္တယ္။ ဒါဟာက႑တစ္ရပ္ပဲလို႔ လက္ခံလိုက္တယ္။
ဒီစကားက ေပါ့တန္တယ္လို႔ထင္ရင္ မႇားပါလိမ့္မယ္။ တတ္စြမ္းသမွ်ကယ္တင္ခဲ့တာေတာင္ စီးပြားေရးဆံုး႐ႈံးရလို႔ ထိခိုက္ခံစားရတာ အမႇန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မေျပာခ်င္တာက မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရာတစ္ခုခု ျဖစ္လာရင္ အဲဒါကိုလက္ခံလိုက္ၿပီး ေရႇ႕ခရီးကိုဆက္ပါ။ ေရႇ႕ဆက္ရမယ့္ခရီးဟာ ပိုၿပီးၾကမ္းခ်င္ၾကမ္းမယ္။ ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္သားေတြကို ေလႇကားလုပ္ၿပီး တက္ခ်င္တက္ရမယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀မႇာေတြ႕ခဲ့သမွ် အေကာင္းအဆိုးအားလံုးကို ရင္မႇာပိုက္သြားပါ။
အ႐ံႈးေတြပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့အခ်ိန္မႇာ အေကာင္းျမင္႐ႈေထာင့္ကိုရႇာရတာဟာ ေတာထဲမႇာ သံလိုက္အိမ္ေျမႇာင္နဲ႔ လမ္းရႇာရသလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ အနာဂတ္ကိုလမ္းျပႏိုင္ပါတယ္။ အဆိုးျမင္၀ါဒသမားကေတာ့ ဒဏ္ရာထဲကို ဆားျဖဴးလိုက္သလို ပိုၿပီး အခံရခက္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မသိတဲ့ လူႏႇစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္။ တစ္ေယာက္က ကြၽန္မနဲ႔တစ္ခ်ိန္တည္း စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရႇင္ဆုကိုရခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးပါပဲ။ သူ႕လုပ္ငန္းက်႐ႈံးသြားေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဆံုး႐ႈံးဘူး။ ခ်က္ခ်င္းအလုပ္တစ္ခုရႇာေတြ႕ၿပီး သူ႕အရည္အခ်င္း ေတြနဲ႔ အစြမ္းကုန္အလုပ္လုပ္ေတာ့တယ္။ အခုဆို သူဟာ အဓိကဌာနခြဲတစ္ခုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ အတိတ္က ဆံုး႐ႈံးမႈေတြကို ျမႇဳပ္ႏႇံလိုက္ၿပီ။ သူ႕ရဲ႕ အနာဂတ္က အခြင့္အေရးေကာင္းေတြနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရႇားစရာအတိပဲ။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆံုး႐ႈံးတယ္။ လုပ္ငန္းတစ္ခုစီက ၾကာၾကာမခံဘူး။ အၿမဲတမ္းသူက ညည္းတြားၿပီး မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို ေျပာေနတယ္။ အတိတ္ကအ႐ႈံးေတြကို မေမ့ႏိုင္ဘူး ထင္တယ္။ ကိုယ့္အေပၚပိေနတဲ့ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြကို ပစ္ခ်ႏိုင္မႇ ေပါ့ပါးတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ရမႇာေပါ့။
စပြန္ဆာဂြၽန္ဆင္က ပစၥဳပၸာန္ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမႇာ 'အတိတ္ကာလရဲ႕ သင္ခန္းစာေတြကို လက္ခံၿပီး အသံုးမခ်ရင္ လက္ရႇိကာလမႇာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆံုး႐ႈံးရမႇာပါပဲ' လို႔ ေရးထားတယ္။ 'အတိတ္ကာလမႇာခ်ည္းပဲ ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။ လက္ရႇိပစၥဳပၸာန္လည္း မေနႏိုင္ဘူး။ အတိတ္က အမႇားေတြထဲက သင္ခန္းစာယူပါ၊ ဒါမႇမဟုတ္ အတိတ္ကာလမႇာ ဘာေၾကာင့္ေအာင္ျမင္မႈေတြရလဲလို႔ ျပန္ၾကည့္' တဲ့။ က်႐ႈံးဖူးတယ္ေနာ္၊ လက္ခံလိုက္ပါ။ အခိုင္အမာကာကြယ္ဖို႔ မလုပ္ပါနဲ႔။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ့္အ႐ႈံးကို သူမ်ားေတြေခါင္းေပၚလႊဲခ်ၿပီး အျပစ္တင္တတ္ၾကတယ္။
ဘ၀ဆိုတာခ်ဳိင့္ခြက္ေတြျပည့္ေနတဲ့ ခေယာင္းေတာႀကီးပါ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕က်႐ႈံးမႈနဲ႔ စိတ္ပ်က္မႈေတြကို သက္သာရာေရာက္ေအာင္ မေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါဘူး။ ေျပးလမ္းမႇာ ေခ်ာ္လဲက်တဲ့ကေလးေတြလို ဒူးမႇာေပက်ံသြားတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ေတြကိုသုတ္ၿပီး ထပ္ေျပးရမႇာပါပဲ။
အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနရင္ ဘ၀ကို ေရႇ႕ဆက္ႏိုင္မႇာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ 'မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဘာမႇမရႇိဘူး' လို႔ ကြၽန္မ ယံုၾကည္တယ္။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမႇာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို လက္ခံလိုက္မႇ အဲဒီအရာကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မႇာပါ။ ဘယ္လိုအေျခအေနမဆို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရႇိတယ္။ အိပ္မက္ စိတ္ကူးေတြကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ပါ။ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အစီအစဥ္ေရးဆြဲပါ။ ဒီအစီအစဥ္အတိုင္း တိတိက်က်လုပ္မႇာ မဟုတ္ေပမဲ့ အခြင့္အေရးေပၚႏိုင္ပါတယ္။
ဦးဆံုးသိရမႇာက 'ဘာလဲ' ဆိုတဲ့ေမးခြန္း၊ ကြၽန္မသိတဲ့'ဘာလဲ' ဆိုတာက မိဘေတြကို ေစာင့္ေရႇာက္ခ်င္လို႔ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ Klis ဆိုင္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္္ၿပီး တစ္ေဒၚလာ ၉၉ ျပားဆိုင္ကို ဆက္ဖြင့္ခဲ့တယ္။ 'ဘယ္လို' ဆိုတဲ့ အေမးအတြက္ တစ္ေဒၚလာ ၉၉ ျပားဆိုင္ဟာ ခလုတ္တိုက္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ ယံုၾကည္မႈရႇိပါတယ္။
ကြၽန္မဟာ စင္ကာပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လီရႇန္လံုး ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ အားတက္ခဲ့ပါတယ္။ 'ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အ႐ႈံးကိုျမည္းစမ္းဖူးတဲ့ လူေတြကို ဒုတိယအခြင့္အေရးေပးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီလူေတြဟာ အျမင္က်ယ္ၿပီး ပိုႀကံ့ခိုင္တဲ့လူေတြျဖစ္ႏိုင္လို႔ပဲ' တဲ့။
သူေျပာတာမႇန္ပါတယ္။ တစ္ေဒၚလာ ၉၉ ျပားဆိုင္ ေဒ၀ါလီခံရၿပီး တစ္ႏႇစ္ၾကာမႇာ ကြၽန္မဟာ စီးပြားေရးေတြအေၾကာင္း ပိုမိုေလ့လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏႇစ္ကထက္ ပိုသိခဲ့တယ္။ ဒါဟာ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ သင္ခန္းစာပါ။ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈပညာ စာအုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲဖတ္ဖတ္ အေရးႀကီးတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကေတာ့ လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္မႇသိလာရတာပါ။ အ႐ႈံးေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ ကြၽန္မေရးဆြဲထားတဲ့ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။
၁။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၿပီး သံုးသပ္ပါ
ဘာမႇားခဲ့သလဲ၊ အ႐ႈံးေတြရဲ႕ ပမာဏာကိုတြက္ပါ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားဆံုး႐ႈံးသြားသလဲ၊ အဓိက အခ်က္ေတြက ဘာေတြလဲ၊ ျပႆနာေတြကို စဥ္းစားဖို႔ တစ္ႏႇစ္ၿပီးတစ္ႏႇစ္ အခ်ိန္ယူပါ။
၂။ အတိတ္က ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ျပန္စဥ္းစားပါ
ဘာဆုေတြရခဲ့သလဲ၊ ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ဒီလိုနည္းေတြသံုးႏိုင္မလားလို႔ ေတြးၾကည့္ပါ။
၃။ ေက်းဇူးတင္ပါ
အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္တဲ့ မ်က္ႏႇာမ်ဳိးရႇိတဲ့သူေတြဟာ ေက်းဇူးတင္တတ္တဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ ဒီစိတ္ထားမ်ဳိးရႇိတဲ့ လူေတြဟာဘ၀မႇာ ေအာင္ျမင္ၾကတယ္။ ေခ်ာက္ထဲက်ခဲ့ရင္ေတာင္ အံ့ၾသစရာေကာင္းေအာင္ ျပန္တက္လာႏိုင္တယ္။ သူတို႔ဟာအရာရာတိုင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္စရာအျဖစ္ တစ္ခုခုရႇာေဖြပါ။
၄။ အ႐ႈံးကိုလက္ခံပါ
အ႐ႈံးဆိုတာ အဆံုးသတ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈရမယ့္ နည္းလမ္းစဥ္ရဲ႕အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပဲ။ လူေတြဟာအ႐ႈံးေၾကာင့္ ပ်က္စီးၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမႇာ အ႐ႈံးဆိုတာ အဆံုးလို႔ ယူဆလိုက္ၾကလို႔ပါ။ တကယ္ေတာ့ အ႐ႈံးဆိုတာ အကူးအေျပာင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္။ အတိတ္ကာလက အ႐ႈံးေတြကို အနာဂတ္ကာလအတြက္ ဦးေဆာင္ခိုင္းပါ။
၅။ ေၾကာက္ရြံ႕မႈကိုေက်ာ္လႊားျခင္း
ေၾကာက္ရြံ႕မႈဆိုတာ ဘ၀ရဲ႕ရန္သူပဲ။ စီးပြားေရးက်႐ႈံးမႈေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မႇ နာလန္မထူႏိုင္တဲ့သူတခ်ဳိ႕ ရႇိပါတယ္။ သူတို႔ကအ႐ႈံးကို တအားေၾကာက္သြားေတာ့ ဒီေၾကာက္ရြံ႕မႈကိုေက်ာ္ႏိုင္တဲ့ အသိပညာမ်ဳိး မရႇိလို႔ပါပဲ။ ဒါဆိုဒီေၾကာက္ရြံ႕မႈကို ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားမလဲ။ ေရႇ႕ဆက္လုပ္ပါ။ ျပႆနာအခက္အခဲေတြ ကိုယ့္စိတ္ထဲကို ၀င္မလာႏိုင္ေအာင္ တံခါးပိတ္ထားပါ။ ခႏၶာကိုယ္ကို ကာကြယ္သလို စိတ္ကိုလည္း ကာကြယ္ပါ။ အသိပညာျဖည့္ပါ။ ဒါမႇ ေက်ာ္လႊားႏိုင္လိမ့္မယ္။
၆။ ေအာင္ျမင္မယ္လို႔ အက်ယ္ႀကီးေျပာပါ
စကားလံုးေတြမႇာ ႀကီးမားတဲ့ခြန္အားေတြရႇိတယ္။ အ႐ႈံးတစ္ခုေၾကာင့္ ခံစားရတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အက်ယ္ႀကီးအသံထြက္ၿပီး ေျပာပါ။ဒီအ႐ႈံးက သင္ခန္းစာေတြရတယ္၊ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဖန္တီးႏိုင္တယ္။ ေကာင္းဖို႔ျဖစ္လာတာပါလို႔။ ကြၽန္မတို႔ဟာ ဘ၀ဇာတ္ခံုမႇာ သူ႕ေနရာနဲ႔သူ ေအာင္ျမင္ဖို႔အခြင့္အေရး ပါလာၿပီးသားလို႔ သတိရပါ။
၇။ တျခားသူေတြကို ကူညီပါ
တျခားသူေတြကို ကူညီတာဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပႆနာေတြကို ကူညီရာေရာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မ ေဒ၀ါလီခံရၿပီးေနာက္ပိုင္းမႇာ စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အႀကံဉာဏ္လိုေနတဲ့သူေတြကို ကူညီတယ္။ ကြၽန္မတို႕မႇာ ဘယ္လိုအေျခအေနေတြပဲ ႀကံဳရပါေစ၊ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ပန္းတိုင္ဆိုတာ ရႇိပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အေျခအေနဆိုးတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ သူမ်ားေတြကို ကူညီေပးရင္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမႇာ ေက်နပ္မႈအမ်ားႀကီးရႏိုင္ ပါတယ္။
၈။ လမ္းညႊန္ေပးမယ့္ ဆရာကို ရႇာေဖြပါ
အခုအခ်ိန္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုလမ္းျပေပးႏိုင္တဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ကို ရႇာေဖြရမယ့္အခ်ိန္ပဲ။ သူဟာ ကိုယ့္ကိုယံုၾကည္တဲ့သူ၊ အခက္အခဲနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္မႇာ ကိုယ့္လက္ကိုဆုပ္တြဲထားတဲ့သူျဖစ္ရမယ္။ သူ႕ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ခြန္အားကို ကိုယ့္ရင္ထဲအထိ စီး၀င္ပါေစ။ ကြၽန္မဘ၀မႇာ ဒီလိုဆရာေတြရႇိခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္မဘ၀ရဲ႕ အနိမ့္အျမင့္တိုင္းမႇာ သူတို႔ရဲ႕အေကာင္းျမင္စိတ္ထားဟာ အက်ဳိးေက်းဇူးႀကီးလႇတယ္။
၉။ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကို ႀကီးထြားေအာင္လုပ္ပါ
ကိုယ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို မရပ္လိုက္ပါနဲ႔။ ကိုယ့္ရဲ႕အ႐ႈံးေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပိတ္ေလႇာင္မထားပါနဲ႔။ အိပ္မက္ေတြက သိပ္ႀကီးက်ယ္ေနရင္လည္း ကိစၥမရႇိပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမႇန္သမွ် အိပ္မက္နဲ႔ စခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ထင္ရင္ ဘာမႇျဖစ္လာမႇာ မဟုတ္ဘူး။
အရာရာကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့ စိတ္မ်ဳိးထားပါ။ ႏံုခ်ာတဲ့စိတ္မ်ဳိး မထားပါနဲ႔။ ေရႇ႕ဆက္ၿပီး ရဲရဲလုပ္ပါ။ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြရဲရဲမက္ၾကည့္ပါ။
